آشنــــــــــــــــــای نزدیــــــــــــــــــک

در ccu کنار تخت پدربزرگش مرد پیری بستری بود. نزدیک ساعت هشت ونیم حس کرد حال پیرمرد خیلی بد شده. پیرمرد ناتوان داشت جان میداد و کسی کنارش نبود. 
به هر زحمتی بود تخت پیرمرد را رو به قبله گذاشت، هنوز هوش و حواس پیرمرد بر جا بود و چشمهایش را یکی درمیان باز میکرد. 
جوان شهادتین را برایش آرام خواند و پیرمرد تکرار کرد. 
سپس اسم ائمه ع را یکی یکی آرام شمرد و پیرمرد تکرار کرد. 
سپس دستهای پیرمرد را گرفت و خواست که با او یا حسین ع بگوید. پیرمرد یا حسین را هم گفت و جان داد. پرستار وارد اتاق شد و با داد و فریاد به جابجایی تخت پیرمرد اعتراض کرد. جوان توضیح داد که این پیرمرد داشته جان میداده و ما با هم شهادتین گفتیم و رو به قبله اش کردم .
پرستار چند لحظه مات و مبهوت به جوان و پیرمرد نگاه میکرد و از چشمانش اشک میریخت.
او سپس گفت:
این پیرمرد....

مسیحی بود.

رمضان
نزدیک ست و
مانده ام
چه کنم
منی
که هر روز
می خورم
غم و حسرت دوری
از حرم . . .

جهت دیدن شش گوش،نگهم خواب ندارد
قلمم گوشه ی دفتر،غزل ناب ندارد
همه گویند به انگشت اشاره،مگر این عاشق دیوانه دلسوخته ارباب ندارد؟
تو کجایی؟
شده ام باز هوایی...
چه شود جمعه ی این هفته بیایی؟
به جمالت… به جلالت… دل ما را بربایی…


✅و اما جواب امام زمان:

مــــرا با یــک نـــگــاه خـــود شـــهـــیـــدم کـــن

شـــهـــیــدم کـــن بــه راه خـــود 

شــــهـــیـــدم کــــن

والسلام